Jest jednym z najpiękniejszych i największych parków w Europie. Znajduje się na terenie Polski i Niemiec. Przepływająca parkiem Nysa Łużycka jest rzeką graniczną. Na powierzchni ponad 700 ha możemy podziwiać dzieło będące połączeniem natury, sztuki i architektury. Park Mużakowski to niezwykłe miejsce, warte zwiedzenie, a w Polsce wciąż mało popularne.
Twórcą parku był książę Hermann Ludwig Heinrich von Pückler – Muskau. W 1815 roku odziedziczył zamek nad Nysą otoczony parkiem. Książę dużo podróżował, szczególnie chętnie odwiedzał Anglię. Piękne angielskie parki i ogrody zainspirowały go do stworzenia niezwykłego miejsca na terenie swojej posiadłości. W realizację jego wizji zaangażowani byli zarówno sąsiedzi, mieszkańcy okolicznych posiadłości, jak i eksperci: architekt, ogrodnik, malarz. W ciagu 30 lat wokół posiadłości księcia Pücklera powstało wyjątkowe dzieło sztuki, które kosztowało fortunę i doprowadziło twórcę do bankructwa. Zmuszony był sprzedać majątek. Przeprowadził się do niewielkiego majątku Branitz, gdzie założył kolejny park. Hermann Ludwig Heinrich von Pückler – Muskau przeszedł do historii, jako książę parków.
Kolejnymi właścicielami parku byli: Fryderyk Niderlandzki, późniejszy król Holandii i hrabia Tarugott Heinrich von Arnim, sekretarz Otto Bismarcka. Obydwaj kontynuowali dzieło poprzednika, choć nie mieli już takiego rozmachu jak założyciel. Nie mniej jednak za ich czasów została założona w parku kolekcja różnorodnych przepięknych roślin, która była nie tylko ozdobą, ale wykorzystywano ją również do celów badawczych i naukowych. Za czasów Arnima w parku stworzono obiekty uzdrowiskowe.
II wojna światowa położyła kres realizacji wizji Pücklera. Został on zniszczony. Przetoczyły się przez niego zarówno niemieckie jak i sowieckie oddziały. Budynki i mosty legły w gruzach, a łąki zostały zaorane przez gąsienice czołgów. W 1945 roku na Nysie Łużyckiej została wyznaczona granica Polski i Niemiec, która podzieliła park na dwie części. Taki stan rzeczy sprawił, że posiadłość zaczęła dziczeć, tracić swoją niezwykłą formę i z czasem została zapomniana na wiele lat.
Pod koniec lat 80. rozpoczęto wspólne dla wschodu i zachodu prace nad wskrzeszeniem obiektu. Najważniejszym celem jaki został postawiony przy rewitalizacji Parku Mużakowskiego było przywrócenie spójności kompozycji, która została przecięta przez granicę państwową. Odbudowano łączące Polskę i Niemcy mosty, którymi można obecnie przechodzić z jednego kraju do drugiego. Po stronie zachodniej odrestaurowano oranżerię, Nowy Zamek, dawne zabudowy przemieniono na obiekty mieszkalne dla turystów, odtworzono dawną roślinność. Po stronie wschodniej przeprowadzono konserwację obiektów architektonicznych, w dalszym ciągu trwają prace nad odtworzeniem dawnego układu przestrzennego, tak aby obie części korespondowały ze sobą.
Dzięki ogromnemu zaangażowaniu w odbudowę Park Mużakowski został uhonorowany nagrodami: w 1998 roku otrzymał honorową nagrodę UNESCO im. Meliny Mercouri, w 2002 roku otrzymał nagrodę Europejskiej Fundacji PRO EUROPA a 2004 został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO.
Wstęp do parku jest darmowy zarówno od polskiej jak i niemieckiej strony. Można go zwiedzać pieszo, bryczką, rowerem lub podziwiać z kajaka – spływając Nysą Łużycką. Cały czas trwają pracę nad wydobyciem z niego pełni drzemiącego w nim piękna. Śmiało można stwierdzić, że Pückler zrealizował swój cel: zostawił po sobie coś niezwykłego.
My zwiedziliśmy Park Mużakowski wracając z wakacji. Udało nam się zobaczyć niewielki jego fragment. Zrobił na nas ogromne wrażenie. Na pewno tam wrócimy, aby nacieszyć się nim w pełni.
Więcej ciekawych informacji o architekturze, designie i projektowaniu znajdziesz na naszym blogu. A jeżeli chcesz zgłębić wiedzę na temat tego założenia to zajrzyj też na stronę: Parku Mużakowskiego .
